زن ۳۱ ساله‌ای به نام «شیوا دلیری»، اهل و ساکن محله یخچال‌سازی رشت، در تاریخ ۱۰مهر۱۴۰۳ به‌دلیل «پاسخ رد به درخواست خواستگاری یک فرد»، توسط او به قتل رسیده است. شیوا دلیری و مادرش صاحب یک بوتیک لباس بودند و قتل او توسط خواستگاری که شیوا به او پاسخ رد داده بود، توسط سلاح سرد صورت گرفته.
شیوا قصد ازدواج نداشت. بعد از اینکه پدرش از دنیا رفت و مادرش تنها شد، نسبت به او احساس مسوولیت زیادی می‌کرد. تقریبا به همه خواستگارانش پاسخ رد می‌داد. در همسایگی آن‌ها مردی زندگی می‌کرد که پدر و مادرش را از دست داده بود. طلاق هم گرفته بود و سابقه مصرف موادمخدر داشت، بارها از شیوا درخواست کرده بود تا با او ازدواج کند، حتی کار به ضرب‌و‌شتم هم رسیده بود. یک روز به بوتیک رفته بود و شیوا را زیر مشت و لگد گرفته بود. همان‌جا هم تهدیدش کرده بود که او را به قتل می‌رساند.
ناکارآمد بودن قوانین حمایتی از زنان در ایران همیشه منجر شده که حتی در مواردی که زنان خشونت دیده و تهدید شده علیه فرد آزارگر شکایت قانونی هم ثبت کرده‌اند، اما نهایتا این شکایت به جایی نرسیده است. در این مورد نیز به‌رغم اینکه شیوا دلیری به پلیس مراجعه و از کسی که او را مورد ضرب‌و‌شتم قرار داده بود شکایت کرد، اما مرد مزاحم تنها به پرداخت پانزده میلیون تومان دیه محکوم شده بود. خواستگار شیوا نه‌تنها هیچ مبلغی پرداخت نکرد، بلکه با تهدید و اصرار شیوا را وادار به رضایت کرد؛ شیوا هم از ترس جانش رضایت داد. تهدیدهای این مرد همچنان باقی بود و حتی بعد از آزادی از بازداشتگاه به همه اهل محل گفته بود به گوش شیوا برسانید که روزی او را خواهم کشت. چند روز بعد در‌حالی‌که شیوا در بوتیک تنها بود، او با چاقویی به داخل بوتیک رفت، ابتدا او را کتک زده بود، بعد با چاقو چند ضربه عمیق به بدن او زد که موجب خونریزی شدید و مرگ شیوا شد.