حوالی ساعت ۹ و ۳۰ دقیقه۳ صبح آخرین روز تیرماه ۱۴۰۳، «معصومه اسدبیگی» در خیابان «اسلام‌پناه»، میدان «رسالت» در منطقه نارمک در مقابل محل کارش که یک بوتیک لباس بود، توسط همسر سابقش به قتل رسید.
معصومه از ناحیه قفسه سینه و سر مورد اصابت ضربات متعدد چاقو قرار گرفته بود.
این زن ۱۳ سال پیش از همسر خود جدا شده بود و حضانت دخترش را از سن هشت سالگی بر عهده داشت. پسرش نیز سال گذشته پس از رسیدن به سن ۱۸ سالگی تصمیم گرفته بود به زندگی با مادرش ادامه دهد؛ موضوعی که موجب عصبانیت همسر سابق معصومه شد و به همین سبب تصمیم به قتل او گرفت.
معصومه زنی آرام بود و هر روز با دخترش به بوتیک می‌رفتند و با اتمام کارشان به خانه باز می‌گشتند.
پسر معصومه اسدبیگی اذعان کرده که پدرش مردی خشن بوده و او را به شدت کتک می‌زده است. دلیل جدایی خانم اسدبیگی و تصمیم فرزندانش برای زندگی با او هم به همین خشونت عیان پدر باز می‌گردد: «من که به سن قانونی رسیدم و تصمیم خود را برای جدایی اعلام کردم، پدرم به علت نداشتن مکان مشخصی برای زندگی موافق بود و خود من را به منزل مادرم رساند اما دو هفته بعد از تصمیم خود پشیمان شد و به من گفت پیش او برگردم. ولی من که سال آخر تحصیلی خود را می‌گذراندم، به او گفتم بگذار با مادرم زندگی کنم و بتوانم درس خود را به اتمام برسانم اما او همچنان پافشاری و حتی اقدام به ایجاد مزاحمت مقابل در خانه می‌کرد. من چند کلید پیش پدرم جا گذاشته بودم و او فکر می‌کرد کلیدهای منزل مادرم هستند، برای همین چندین بار تلاش کرده بود که در خانه را باز کند که موفق نشده و در پارکی در نزدیکی منزل نشسته بود که با اطلاع‌رسانی همسایه‌ها و زنگ زدن ما به پلیس، او بازرسی بدنی شد و دو چاقو از او کشف کردند اما فردای روز دستگیری به علت مرتکب نشدن جرمی آزاد شد.»